శర్మ కాలక్షేపంకబుర్లు-నల్లి-జలూకం

నల్లి-జలూకం

మొన్నటి టపా ,నులకమంచం లో కామెంట్ లో మిత్రులు శ్రీశ్యామలరావుగారు, శ్రీ శర్మ గారు నల్లులగురించి ప్రస్తావించారు. టపా రాసేటపుడే స్ఫురణకొచ్చింది కాని విస్మరించా! దాని ఫలితమే ఈ టపా!!

క్షీరదములు,అండజములు,స్వేదజములు అని మూడు రకాలు జీవుల పుట్టుక.క్షీరదములు అంటే పాలిచ్చి పెంచేవి, అండజములు అంటే గుడ్డు పెట్టి పొదిగి పిల్లని చేసేవి, స్వేదజములు అంటే చెమటనుంచి పుట్టేవి. నాకున్న పరిజ్ఞానంలో స్వేదజములు నల్లి, పేను మాత్రమే. ఈ మధ్యకాలం లో అంటే బహుశః పది సంవత్సరాలలోపునుంచి ఇవి పూర్తిగా కనుమరుగైపోయినట్లే ఉంది.

పాత రోజులలో ఈ నల్లి బాధ చాలా ఎక్కువగానే ఉండేది. విష్ణువు పాలకడనల్లి మీద శివుడు వెండి కొండ మీదా ఎందుకుంటున్నారయ్యా అంటే నల్లి బాధ భరించలేకేననిఒక కవి చమత్కారంగా పద్యం కూడా చెప్పేరు.మశక, మత్కుణాల బాధని ఈతి బాధగా చెప్పేరు తిరుపతి వేంకట కవులు.మత్కుణం బాధ వదిలింది కాని మశకం బాధ వదలటం లేదు. ఎన్ని మందులు కొట్టినా చిరంజీవిలాగా బతుకుతూనే ఉన్నాయి. సంతానాభివృద్ధి చేస్తున్నాయి.

సినిమాహాళ్ళు,లాడ్జీలు, బస్సులు, రైలు బెర్తులు వీటి సామాన్య నివాస స్థానాలుగా వర్ధిల్లేవి.ఇవి ఒక చోటినుంచి ఒక చోటికి బహు జాగ్రత్తగా మనిషి బట్టలలో దూరి వచ్చేసి కొత్తగా వచ్చిన చోట కాపరం పెట్టేసేది. ఇళ్ళలో వీటి స్థానాలు మంచాలు, పడక కుర్చీలు, కర్ర కుర్ఛిలని, క్లాసు బెంచీలని కూడా వదిలేవి కావు.

శలవులొస్తే ముఖ్యంగా శని ఆదివారాలలో మంచాలు ఎండలో పడెయ్యడం ఒక ప్రత్యేక కార్యక్రమం. ఎండలో పడేసి ఊరుకుంటే సరిపోదు. ఎండలో వేసి పట్టెమంచాల అడ్డపట్టె పట్టుకుని పైకెత్తి కిందకి వదిలేస్తే నల్లులు రాలేవి. అక్కడితో అయిపోలేదు. రాలినవాటిని రెండు కాళ్ళు రెండు చేతులతో సంహార కార్యక్రం, ఒక దాన్నీ వదిలిపెట్టకుండా. మళ్ళీ మంచం ఎత్తడం పడెయ్యడం కధ మామూలే. కొంత కాలానికి వాటికీ తెలివి పెరిగి రాలేవి కావు, అప్పుడు సన్నపాటి చీపురుపుల్ల పుచ్చుకుని మంచం సందులలో పొడిచి వాటిని బయటకు రప్పించి చంపడం. ఆ తరవాత వీటి నివాసం పట్టెకింద. నవారు పట్టెను జరిపి వీటిని పట్టుకుని చంపాలి. మొదటిలో సరదాగానే ఉండేది, రాను రాను విసుగొచ్చేది, మరెవరూ వచ్చేవారు కాదు, సాయానికి. ఇలా ఎర్రటి ఎండలో పడి ఉదయం పదినుంచి కొంచం ఇంచుమించు సాయంత్రం దాకా నాలుగైదు మంచాలకి ఈ కార్యక్రమం జరిపించాల్సివచ్చేది. ఒక్కొకప్పుడు కర్ర తీసుకుని మంచం మీద బాదితే రాలేవి. ఇలా రాలేవి తక్కువే. అందుకే ఒక సామెత కూడా ఉంది, “నల్లులకోసం మంచానికి పెట్లు” అని.కొంతమంది శీతకాలం లో నీళ్ళు వేడిగా మరగబెట్టి మంచమీద పట్టెల పైన పోసేవారు, ఆ తరవాత ఎండలో పడేసేవారు.ఇలా చేసినా చచ్చేవి కాదు, మళ్ళీ మామూలే. ఆఖరికి ఇంటి గోడలను అంటి పెట్టుకుని ఉండేవి.

ఇలా మత్కుణ సంహారం చేసిన రోజు భోజనం చేయబుద్ది వేసేది కాదు. ఎంత కడిగినా, ఎంత ఏమేసి  చేతిని రుద్దినా వాసన పోయేది కాదు. అందుకు మత్కుణ సంహారానికి వారానికి ఒకరికి డ్యూటీ. మొన్నటి వారం నేను వేసేనంటే నేను వేసేనని గొడవ చేస్తే అమ్మ గుర్తు తెచ్చుకుని ఎవరు వెయ్యాలో చెప్పేది, అప్పుడు నోరు మూసుకుని వేసేవారు.

ఇవి ఎంత తొందరగా నిమిషాలలో పెరుగుతాయో చూశారా?నల్లి ఇతర జంతువుల రక్తం పీల్చి బతికేది. మరి ఇటువంటిదే మరొక జీవి జలగ. దీన్ని సంస్కృతం లో జలూకం అని అంటారు. ఇది ప్రతి జీవిని అంటి పట్టుకుని ఉండి రక్తంతాగుతుంది. రక్తం తాగే సమయంలో దీని నోటినుండి వెలువడే ఒక స్రావంమూలంగా ఎవరి రక్తమయితే తాగుతోందో వారికి నొప్పి కూడా తెలియదు. మరొక సంగతి కూడా ఒక సారి కనక పట్టుకుంటే దీనిని శరీరం నుంచి విడతీయడం కూడా చాలా కష్టం. ఇలా పట్టుకున్న జలగ వదలిపెట్టాలంటే పుగాకు నీళ్ళు కనక పోస్తే ఠక్కున వదిలేస్తుంది. ఇది నీటిలో జీవిస్తుంది. దీనిని ఉపయోగించుకుని పాత కాలం లో వైద్యం లో కురుపులలో రక్తాన్ని స్రవింపచేయడానికి వాడేవారట.

ప్రభుత్వంలో కుర్చీలో కూచుంటే అధికారమనే నల్లి కుట్టగానే నాయకులలో మార్పొచ్చేస్తుంది. ఎవరూ కనపడరు, మనుషులంతా ఓటర్ల లాగే కనపడతారు.వారిని బిచ్చగాళ్ళలాగా ఉంచేందుకు ఆహార భద్రతా పధకం,ప్రభుత్వ సారా దుకాణం పెట్టిస్తామని, ఓటేసినందుకు సొమ్మిచ్చి, అలా ఓట్లు వేయించుకున్న తరవాత జలగలలాగా  పీల్చుకుని తింటారు, సారాకి బానిసలని చేసి సోమరులుగా మారుస్తున్నారు.వారు నేరం చేసినా ఋజువయ్యే దాకా పదవిలో ఉండేలా చట్టం చేసుకోవచ్చు. సమాచార హక్కు చట్టం కిందకి తాము రామని చట్టం చేసుకోవచ్చు, తాము చెప్పినదే వేదమనీ చాటుకోవచ్చు,న్యామూర్తుల నియామకం కూడా రాజకీయం చేసేయచ్చు, ఉన్నత న్యాయస్థానం మొట్టికాయలేసినా! పదవిని పట్టుకుని వేలాడే వారిని ఏమంటారు?…..జలగ. నల్లులు అంతర్ధానమయినట్లే స్వార్ధ రాజకీయనాయకులు కనుమరుగవుతారా? …

ఇంతా చదివేకా మీకెవరేనా గుర్తొచ్చారా? జలగ పార్టీకి జై!!!